Σημαντικοί Παράγοντες που Επηρεάζουν την Ποιότητα των Κόκκων PET για Φιάλες
Σήμερα, το PET είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο υλικό συσκευασίας ποτών. Επειδή το PET μπορεί εύκολα να ψυχθεί και να πάρει προϊόντα PET που βρίσκονται σε αμορφική κατάσταση, με υψηλή διαφάνεια και εύκολη εφελκυσιμότητα, το PET μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υλικό συσκευασίας για την παραγωγή διαξονικών ελασμάτων συσκευασίας, καθώς και για τη λήψη φιαλών με έντονη φυσαλίδωση και υψηλή αντοχή και διαφάνεια από αμορφικά προσχέδια φιαλών, και μπορεί επίσης να εκχυστεί ή να φυσηθεί απευθείας σε μη εκτατά PET. Οι φιάλες PET είναι κοίλα δοχεία. Τα κοίλα δοχεία PET, ειδικά οι φιάλες με έντονη φυσαλίδωση, αξιοποιούν πλήρως τις ιδιότητες του PET, παρέχοντας καλό οπτικό αποτέλεσμα στο περιεχόμενο, την απόδοση και το κόστος, ανταγωνιζόμενα άλλα κοίλα δοχεία. Ως εκ τούτου, το PET ως υλικό συσκευασίας χρησιμοποιείται κυρίως σε φυσαλίδωση με ένταση, με τις πιο διαδεδομένες να είναι μικρές φιάλες όγκου από δεκάδες χιλιοστά έως 2 λίτρα, ενώ υπάρχουν επίσης φιάλες όγκου 30 λίτρων. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, λόγω του ελαφρού βάρους, της εύκολης διαμόρφωσης, της χαμηλής τιμής και της ευκολίας μαζικής παραγωγής, έχει αναπτυχθεί με ανεξέλεγκτη ταχύτητα. Σε περίπου 20 χρόνια, έχει γίνει η πιο σημαντική συσκευασία ποτών στον κόσμο. Χρησιμοποιείται ευρέως όχι μόνο στη συσκευασία ανθρακούχων ποτών, νερού σε φιάλες, κατασκευασμάτων, καλλυντικών, οίνου, ξηρής φρουκτόζης και άλλων προϊόντων, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη συσκευασία χυμών φρούτων και τσαγιού μετά από ειδική επεξεργασία θερμών φιαλών. Φιάλες PET για μπύρα με την πιο προηγμένη τεχνολογία επεξεργασίας εισέρχονται επίσης στην αγορά, ενώ οι φιάλες PET με ασηπτική γέμιση αναπτύσσονται γρήγορα. Μπορεί κανείς να πει ότι η τεχνολογική πρόοδος επεκτείνει τη χρήση των φιαλών PET, όχι μόνο για να συνεχίσει να επεκτείνει την παραδοσιακή αγορά στο πόσιμο νερό και τα ανθρακούχα ποτά, αλλά και για να επηρεάσει την τελική θέση της συσκευασίας μπύρας και άλλων προϊόντων με γυαλί και αλουμινένια κουτιά.
Η διαδικασία παραγωγής κόκκων PET για φιάλες χωρίζεται κυρίως σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι η παραγωγή βασικού κόκκου, δηλαδή η παραγωγή πολυεστέρα. Η διαδικασία παραγωγής βασικών κόκκων για φιάλες είναι βασικά ίδια με αυτή των συμβατικών κόκκων. Για να ικανοποιηθούν ορισμένες ιδιότητες των κόκκων για φιάλες, προστίθεται τρίτο μονομερές IPA και ορισμένα πρόσθετα. Το δεύτερο μέρος είναι η αύξηση του ιξώδους στη στερεά φάση των βασικών κόκκων.
1. μέγεθος κοπής της πρώτης ύλης
Οι αντιδράσεις της παρεμβολής και της εστεροποίησης είναι αμφότερες αναστρέψιμες. Για να μετατοπιστεί η ισορροπία προς τη θετική κατεύθυνση, πρέπει να απομακρυνθούν εγκαίρως τα πτητικά μικρά μόρια που παράγονται. Τα παραπροϊόντα μικρών μορίων που παράγονται κατά τη στερεά-φάση πολυσυμπύκνωση μπορούν να διαχωριστούν από το υλικό μέσω δύο διεργασιών: η διάχυση των παραπροϊόντων μικρών μορίων από το εσωτερικό προς την επιφάνεια του υλικού και η διάχυση από την επιφάνεια του υλικού. Σε σχέση με αυτό, στην παραγωγή SSP, ο ρυθμός διάχυσης των μικρών μορίων μέσα στο υλικό είναι πολύ πιο αργός από τον ρυθμό διάχυσης έξω από την επιφάνεια του υλικού σε σχετικά υψηλή θερμοκρασία και ρυθμό ροής. Επομένως, για να απομακρυνθούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα παραπροϊόντα μικρών μορίων, η τεχνολογία απαιτεί το υλικό να παραμένει στον αντιδραστήρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Επειδή η διαδρομή διάχυσης των μικρών μορίων σε μικρά σωματίδια είναι μικρότερη από ό,τι σε μεγάλα σωματίδια, είναι ευκολότερη η απομάκρυνση, και όταν τα σωματίδια είναι μικρά, η συνολική επιφάνεια των σωματιδίων αυξάνεται, ο ρυθμός μεταφοράς θερμότητας αυξάνεται και ο ρυθμός αντίδρασης επιταχύνεται. Ως εκ τούτου, σε ένα συγκεκριμένο εύρος, ο ρυθμός αντίδρασης της στερεά-φάσης πολυσυμπύκνωσης του PET είναι αντιστρόφως ανάλογος με το μέγεθος των σωματιδίων του αρχικού υλικού. Ωστόσο, αν τα σωματίδια είναι πολύ μικρά, είναι εύκολο να συγκολληθούν, γεγονός που θα επηρεάσει το ρυθμό αντίδρασης. Επιπλέον, το σχήμα των σωματιδίων επηρεάζει επίσης το ρυθμό αντίδρασης. Ακανόνιστο σχήμα και ευκολία συγκόλλησης. Επομένως, υπάρχουν υψηλές απαιτήσεις για την κοπή της βασικής επιφάνειας, και δεν επιτρέπεται να εισέρχονται ειδικές τομές στο σύστημα στερεάς-φάσης πολυσυμπύκνωσης.
2. τιμή χρώματος των φέτας πρώτης ύλης
Η τιμή χρώματος της ακατέργαστης κοπής καθορίζει άμεσα την τιμή χρώματος της κοπής του προϊόντος. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή χρώματος των βασικών λεπίδων. Το χρώμα είναι ο πιο εντυπωσιακός δείκτης ποιότητας των λεπίδων αντίδρασης. Η μέτρηση βασίζεται στις χρωματογραφικές και φωτομετρικές αρχές και στα πρότυπα μέτρησης της Διεθνούς Επιτροπής Φωτισμού (ILC), και συνήθως γίνεται με χρωματόμετρο Hunt (L, a, b), όπου το L σημαίνει λευκότητα, φωτεινότητα· το A είναι ο δείκτης πράσινο/κόκκινο· το B είναι ο δείκτης κίτρινου. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το χρώμα των βασικών λεπίδων, τα οποία οφείλονται κυρίως στην ποιότητα των πρώτων υλών, τα είδη και τις ποσότητες των πρόσθετων, την τεχνολογία παραγωγής, τον έλεγχο της παραγωγικής διαδικασίας και τις διαφορές ποιότητας του προϊόντος. Προς το παρόν, η άμεση μέθοδος ελέγχου από τη διαδικασία είναι η αλλαγή της προσθήκης παράγοντα κοκκινίλας και μπλε παράγοντα υπό τη συνθήκη σταθερής διαδικασίας και καλής ποιότητας πρώτων και βοηθητικών υλών. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή χρώματος των λεπίδων τελικού προϊόντος είναι πιο πολύπλοκοι, αλλά οι λεπίδες για φιάλες απαιτούν υψηλή τιμή χρώματος του προϊόντος, επομένως η διαδικασία θα πρέπει να ρυθμίζεται έγκαιρα για να καλύπτονται οι ανάγκες των χρηστών.
3.Περιεκτικότητα σε IPA και DEG
Η περιεκτικότητα σε IPA και DEG στο τελικό προϊόν ρυθμίζεται κατά την παραγωγή της βασικής φέτας, και η περιεκτικότητα σε IPA και DEG παραμένει βασικά αμετάβλητη κατά τη διαδικασία στερεοποίησης.
Η ποσότητα του IPA είναι πολύ σημαντική για το ιξώδες του κόκκου PET. Ο σκοπός της προσθήκης IPA είναι να μειωθεί η κανονικότητα της διάταξης των μακρομορίων του PET, ώστε να μειωθεί η κρυσταλλικότητα του κόκκου PET. Ωστόσο, η προσθήκη IPA μειώνει το σημείο μαλακώματος και το σημείο τήξης του PET, γεγονός που επιδεινώνει τη θερμική σταθερότητα και τη μηχανική αντοχή των φιαλών. Επομένως, το περιεχόμενο του IPA πρέπει να ρυθμίζεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αγοράς και να ελέγχεται αυστηρά. Προς το παρόν, η εταιρεία παράγει δύο είδη φέτας βιομηχανικής ποιότητας για φιάλες, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των χρηστών· το ένα είναι συνηθισμένες φέτες για ανθρακούχα ποτά, και το άλλο φέτες για ζεστά κονσερβοποιημένα χυμούς φρούτων. Το δεύτερο απαιτεί υψηλή αντοχή στη θερμότητα, επομένως, εκτός από την κατάλληλη ρύθμιση της διαδικασίας φυσήματος φιαλών, όπως η προσθήκη διαδικασίας θερμικής επεξεργασίας και η ρύθμιση της θερμοκρασίας του καλουπιού, μειώνεται κατάλληλα το περιεχόμενο του IPA (1,5% μειωμένο κατά βάρος) στα πρώτα υλικά, προκειμένου να βελτιωθεί η κρυσταλλικότητα του PET και να πληρούνται οι απαιτήσεις αντοχής στη θερμότητα των φιαλών. Επιπλέον, το περιεχόμενο του IPA επηρεάζει επίσης τη στερεή πολυσυμπύκνωση· αν το περιεχόμενο του IPA δεν είναι κατάλληλο, για παράδειγμα όταν είναι υπερβολικό, μπορεί να προκαλέσει ατελή κρυστάλλωση των φετών κατά την προ-κρυστάλλωση και στον κρυσταλλοποιητή, με αποτέλεσμα τη συγκόλληση των φετών κατά τη διαδικασία συγκόλλησης.
Η περιεκτικότητα σε διαιθυλενογλυκόλη καθορίζεται γενικά από τη διαδικασία παραγωγής, αλλά μπορεί επίσης να ρυθμιστεί με την προσαρμογή της αναλογίας μικρορύθμισης (όπως η ρύθμιση της αναλογίας EG προς PTA). Προς το παρόν, η περιεκτικότητα σε διαιθυλενογλυκόλη στα κομμάτια βιομηχανικής ποιότητας για φιάλες είναι περίπου 1,1% ±0,2% (βαρυτικό ποσοστό). Σε αυτό το εύρος, μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε διαιθυλενογλυκόλη ευνοεί τη βελτίωση της αντοχής στη θερμότητα των κόκκων PET, λόγω της ευελιξίας του αιθέρα δεσμού στη διαιθυλενογλυκόλη, η οποία μπορεί να βελτιώσει το ρυθμό κρυστάλλωσης του PET, αλλά αυτή η περιεκτικότητα δεν πρέπει να είναι υπερβολικά υψηλή, επειδή η ύπαρξη του αιθέρα μειώνει τη σκληρότητα των μορίων PET, μειώνει το σημείο τήξης του PET και μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε μεταβολή του ιξώδους του κόκκου. Διαδικασία σύνδεσης. Αν η περιεκτικότητα είναι πολύ υψηλή, θα μειώσει επίσης τις μηχανικές ιδιότητες της φυσαλίδωσης του κόκκου.
4. Τελική ομάδα καρβοξυλίου
Υπό ορισμένες άλλες συνθήκες, το υψηλό περιεχόμενο ομάδων καρβοξυλίου είναι ευεργετικό για την αύξηση του ρυθμού αντίδρασης. Από την εξίσωση της αντίδρασης SSP φαίνεται ότι μία είναι η δια-εστεροποίηση, η άλλη η εστεροποίηση, και το υψηλό περιεχόμενο τερματικών ομάδων καρβοξυλίου είναι ευνοϊκό για την αντίδραση εστεροποίησης μεταξύ των αλυσίδων PET και για το ρυθμό αντίδρασης. Στο τμήμα PET, η αύξηση της συγκέντρωσης H+ είναι επίσης ευεργετική για το αυτοκαταλυτικό φαινόμενο του καταλύτη, αλλά η αύξηση του περιεχομένου τερματικών ομάδων καρβοξυλίου θα επηρεάσει τις επόμενες επιδόσεις επεξεργασίας της φέτας, γι' αυτό απαιτείται το τερματικό καρβοξύλιο της βασικής φέτας να ελέγχεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο εύρος, γενικά απαιτείται να είναι 30. ~40mol/t, το τερματικό καρβοξύλιο της φέτας για φιάλες [30mol/t.
5. Άλλοι παράγοντες
Ο τύπος και η ποσότητα διαφόρων πρόσθετων στο ακατέργαστο υλικό επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό την ενδογενή ποιότητα του τελικού προϊόντος. Για την παραγωγή φύλλων κατάλληλων για μπουκάλια, απαιτείται η προσθήκη ενός θερμικού σταθεροποιητή, του πολυφωσφορικού οξέος. Ο ρόλος του πολυφωσφορικού οξέος είναι να «σφραγίζει» το τέλος της μοριακής αλυσίδας του PET με μια φωσφορική ομάδα και να αυξάνει τη θερμική σταθερότητα της αλυσίδας PET. Ωστόσο, η φωσφορική ομάδα μπορεί επίσης να μετατραπεί σε πυρηνογόνο παράγοντα για τον κρυσταλλισμό του PET. Ειδικά, θα έχει κάποια επίδραση στο χύσιμο φύλλων κατάλληλων για μπουκάλια. Κατά τη διαδικασία φυσήματος, ολιγομερή, μεταλλικά οξείδια (όπως το τριοξείδιο του αντιμονίου), φωσφορικά κ.λπ., λειτουργούν ως πυρηνογόνοι παράγοντες για τον κρυσταλλισμό του PET, ενώ άλλες ενώσεις χαμηλού μοριακού βάρους, όπως η πολυαιθυλενογλυκόλη, δεν έχουν πυρηνογόνο δράση. Ωστόσο, λειτουργούν ως καταλύτες κρυσταλλισμού. Αν η περιεκτικότητα αυτών των ουσιών υπερβαίνει ορισμένο όριο στο PET, ο ρυθμός κρυσταλλισμού του PET θα επιταχυνθεί (δηλαδή η θερμοκρασία ψυχρού κρυσταλλισμού θα μειωθεί), γεγονός που θα επηρεάσει την ποιότητα του φυσημένου μπουκαλιού, προκαλώντας λευκό αχνό στον πάτο ή στο στόμιο του μπουκαλιού και ενδεχομένως να επηρεάσει ολόκληρη τη διαφάνεια του μπουκαλιού. Επομένως, με δεδομένο ότι πρέπει να διασφαλιστεί η ποιότητα του φύλλου και η ταχύτητα αντίδρασης (χωρητικότητα εγκατάστασης), τα πρόσθετα, συμπεριλαμβανομένου του καταλύτη, θα πρέπει να είναι όλο και λιγότερα.
Επίδραση των παραμέτρων διεργασίας του προ-κρυσταλλωτή και του κρυσταλλωτή στις ιδιότητες του προϊόντος
Γενικά, η ρύθμιση της θερμοκρασίας του προ-κρυσταλλωτή είναι 145~150°C (η παράμετρος δίνεται από το ξένο μέρος). Αν η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή, είναι δύσκολο να αφαιρεθούν τα μόρια νερού σε μορφή κρυσταλλικού νερού από τη φέτα, γεγονός που θα καθιστούσε την ταχύτητα κρυστάλλωσης της φέτας υπερβολικά αργή. Η κρυστάλλωση θα είναι ανεπαρκής και δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της παραγωγής. Ωστόσο, η θερμοκρασία κρυστάλλωσης δεν πρέπει να είναι υπερβολικά υψηλή, διότι καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία, οι φέτες και ο αέρας μέσα στον προ-κρυσταλλωτή και τον κρυσταλλωτή είναι ευάλωτοι σε οξειδωτική υποβάθμιση, με αποτέλεσμα την επηρεασμένη τιμή χρώματος του προϊόντος. Η ρύθμιση της θερμοκρασίας του κρυσταλλωτή είναι 170~175 °C (οι παράμετροι δίνονται από το ξένο μέρος). Εάν η θερμοκρασία είναι υψηλότερη από 175 °C, καθώς ο χρόνος παραμονής των φετών στον προ-κρυσταλλωτή και τον κρυσταλλωτή αυξάνεται, η τιμή χρώματος ανεβαίνει ακόμα πιο απότομα, ενώ η κρυσταλλικότητα σχεδόν δεν αλλάζει. Φυσικά, στην πραγματική παραγωγή, δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί καλή τιμή b με υπερβολική ψύξη, διότι σε χαμηλή θερμοκρασία, η έλλειψη κρυστάλλωσης της φέτας προκαλεί την εμφάνιση της φέτας στον επόμενο προθερμαντήρα και τον αντιδραστήρα, και το νερό σε κρυσταλλική μορφή είναι δύσκολο να διαχωριστεί· αυτό θα επηρεάσει την επίδραση πάχυνσης της φέτας και θα επηρεάσει την ενδογενή ποιότητα της τελικής φέτας. Μόνο καλά κρυσταλλωμένα τμήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη λήψη καλών παχύνει περιοχών. Το λεγόμενο καλό κρυσταλλικό τμήμα σημαίνει κυρίως ότι η κρυσταλλικότητα της φέτας φτάνει σε μια συγκεκριμένη τιμή, για παράδειγμα, η κρυσταλλικότητα από τον προ-κρυσταλλωτή είναι ≥30%, η κρυσταλλικότητα στην έξοδο του κρυσταλλωτή είναι ≥40%, και η κρυσταλλικότητα στην έξοδο του προθερμαντήρα είναι ≥45%. Διαφορετικά, θα προκαλέσει σύνδεση των φετών κατά τη διαδικασία πάχυνσης· ένα άλλο σημείο είναι ότι η επιφάνεια των φετών πρέπει να είναι ομοιόμορφα κρυσταλλωμένη.
7. Επίδραση των παραμέτρων διεργασίας του προθερμαντή και του αντιδραστήρα στην απόδοση του προϊόντος
Αυτά τα δύο στάδια έχουν διαφορετικούς βαθμούς πάχυνσης των φέτας. Υπάρχουν δύο παράγοντες που επηρεάζουν τη θερμοδυναμική και την κινητική της αντίδρασης συμπυκνώσεως στη στερεά φάση: η θερμοκρασία της αντίδρασης και ο βαθμός με τον οποίο τα μικρά μοριακά υποπροϊόντα διαχέονται προς τα έξω από την περιοχή. Ο πρώτος παράγοντας εξαρτάται από τη θερμοκρασία ελέγχου θέρμανσης με άζωτο.
Η επίδραση της θερμοκρασίας στην αντίδραση είναι πάντα θετική και αρνητική. Το θετικό είναι ότι η αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να αυξήσει το ρυθμό της αντίδρασης, και η παραγωγικότητα της συσκευής μπορεί να αυξηθεί υπό την προϋπόθεση ότι η αύξηση του ιξώδους παραμένει σταθερή. Επιπλέον, η παραγωγή μπορεί να αυξηθεί υπό ορισμένες συνθήκες. Αύξηση πάχους. Ωστόσο, η αύξηση της θερμοκρασίας συνοδεύεται από αύξηση των παράπλευρων αντιδράσεων, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν την ποιότητα του προϊόντος. Επομένως, στην πραγματική παραγωγή πρέπει να βρεθεί η κατάλληλη θερμοκρασία, λαμβάνοντας υπόψη δύο πτυχές. Σε αυτήν τη συσκευή, η θερμοκρασία του αντιδραστήρα καθορίζεται από τη θερμοκρασία εξόδου του προθερμαντήρα. Η θερμοκρασία του αντιδραστήρα μπορεί να ελεγχθεί με τη μεταβολή της θερμοκρασίας εξόδου του προθερμαντήρα και της παροχής αζώτου στη βάση του προθερμαντήρα. Η θερμοκρασία εισόδου του αντιδραστήρα μεταφέρεται αργά προς τα κάτω, και η αντίδραση του συστήματος είναι επίσης αργή. Μόλις γίνει αλλαγή, ο χρόνος για επανασταθεροποίηση είναι τουλάχιστον διπλάσιος από τον χρόνο παραμονής στον αντιδραστήρα, και το ιξώδες του αντίστοιχου τελικού προϊόντος αλλάζει επίσης. Απαιτείται χρόνος, διαφορετικά η ταχύτητα της αντίδρασης θα είναι διαφορετική, με αποτέλεσμα ανομοιόμορφη πάχυνση της φέτας, κάτι που θα επηρεάσει την επόμενη απόδοση επεξεργασίας της φέτας.
Ο δεύτερος παράγοντας εξαρτάται από την παροχή αζώτου κατά τη στιγμή της αντίδρασης και από την ειδική επιφάνεια της φέτας. Εδώ, το άζωτο λειτουργεί αφενός ως μέσο θέρμανσης (ιδίως σε προθερμαντή) και αφετέρου ως μέσο μεταφοράς των μικρών μοριακών παραπροϊόντων. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα μικρά μοριακά παραπροϊόντα που παράγονται από τη συμπυκνωτική πολυμερισμό στη στερεά φάση εγκαταλείπουν τη ζώνη μέσω δύο διεργασιών, όπου η διάχυση προς τα έξω των μικρών μορίων από την επιφάνεια σχετίζεται με την παροχή αζώτου και τη θερμοκρασία. Το άζωτο και η φέτα κινούνται εδώ με αντίθετη φορά, γεγονός που ενισχύει το αποτέλεσμα θέρμανσης και απομακρύνει τα μικρά μοριακά παραπροϊόντα. Ο προθερμαντής της συσκευής BUHLER χρησιμοποιεί δομή με σχήμα στέγης, η οποία θερμαίνεται μέσω κυκλοφορίας αζώτου στο κάτω μέρος και στο ενδιάμεσο επίπεδο, ώστε να επιτυγχάνεται πιο ομοιόμορφη θέρμανση χωρίς νεκρά σημεία. Στον αντιδραστήρα, επειδή η φέτα βρίσκεται υπό πίεση στο κάτω μέρος, η θερμοκρασία της εισόδου στο κάτω μέρος ελέγχεται σε χαμηλότερη τιμή, περίπου 190 βαθμούς, κάτι που καθιστά λιγότερο πιθανό να κολλήσουν οι φέτες. Ως μέσο θέρμανσης, η παροχή αζώτου εξαρτάται κυρίως από τη θερμοκρασία της αντίδρασης και το φορτίο παραγωγής (δηλαδή την απαίτηση λόγου αερίου-στερεού). Όταν η θερμοκρασία και το φορτίο παραμένουν σταθερά, η παροχή αζώτου έχει μια οριακή τιμή, δηλαδή, αφού επιτευχθεί αυτή η τιμή, η αύξηση της παροχής δεν επιταχύνει πλέον τον ρυθμό της αντίδρασης, επειδή η διεπιφάνεια αερίου-στερεού φάσης φτάνει σε κατάσταση ισορροπίας προσρόφησης. Ωστόσο, όταν αυξάνεται η θερμοκρασία, η ισορροπία διαταράσσεται και η συγκέντρωση των μικρών μορίων στη διεπιφάνεια αερίου-στερεού συνεχίζει να μειώνεται καθώς αυξάνεται η παροχή αζώτου, μέχρι να επιτευχθεί η νέα ισορροπία.
Ένας άλλος λόγος που επηρεάζει τον ρυθμό της αντίδρασης SSP είναι η εξωτερική ισχύς - ισχύς καταλύτη. Δηλαδή, η ποσότητα του καταλύτη στο βασικό τμήμα, το περιεχόμενο του καταλύτη στο τμήμα Α είναι περίπου τα 2/3 του τμήματος Β. Ανάμεσα στους παράγοντες που επηρεάζουν την καταλυτική επίδραση του καταλύτη, εκτός από την περιεκτικότητα σε καταλύτη, η θερμοκρασία αντίδρασης είναι σημαντικότερη.
8. Επίδραση του συστήματος καθαρισμού αζώτου στις ιδιότητες του προϊόντος
(1) Περιεκτικότητα σε οξυγόνο
Μια μικρή ποσότητα οργάνωσης αέρα εισάγεται στο σύστημα καθαρισμού αζώτου για την εξάλειψη της μικρής μοριακής οργανικής ύλης που παράγεται στο σύστημα αζώτου. Από την Εξίσωση 1-3 φαίνεται ότι η κύρια υδρογονάνθρακας στην αντίδραση είναι το αιθυλενογλυκόλη, και υπάρχουν επίσης ορισμένα παραπροϊόντα όπως το ακεταλδεΰδη, ολιγομερή κ.λπ., τα οποία καταλυτικά οξειδώνονται από το οξυγόνο σε διοξείδιο του άνθρακα και νερό στο καταλυτικό στρώμα Pt/Pd του καταλυτικού αντιδραστήρα. Ωστόσο, η περιεκτικότητα σε οξυγόνο πρέπει να ελέγχεται αυστηρά, επειδή η παρουσία μορίων οξυγόνου προκαλεί θερμική υποβάθμιση κατά τη διαδικασία πάχυνσης, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της τιμής χρώματος του προϊόντος, τη μείωση του ιξώδους και την αύξηση των τελικών ομάδων καρβοξυλίου. Η περιεκτικότητα σε οξυγόνο του αζώτου από το σύστημα καθαρισμού αζώτου στη συσκευή ελέγχεται να παραμένει εντός των 10 ppm. Προς το παρόν, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του συστήματος καθαρισμού αζώτου, εκτός από την καταλυτική οξείδωση, μια μέθοδος απομάκρυνσης μικρών μοριακών ενώσεων από το άζωτο μπορεί επίσης να είναι η ψεκασμός με κρύο EG, η οποία μπορεί να εξαλείψει την περιεκτικότητα σε οξυγόνο στο άζωτο, αλλά για ενώσεις χαμηλού σημείου βρασμού όπως η ακεταλδεΰδη, το αποτέλεσμα απομάκρυνσης δεν είναι καλό
(2) Βαθμός καθαρισμού του αζώτου
Η καθαρότητα του αζώτου επηρεάζει σε κάποιο βαθμό το πάχυνση των φέτων και την ποιότητά τους. Πρώτον, οι υδρογονάνθρακες μικρού μορίου στο άζωτο μπορούν να προωθήσουν την αντίδραση αύξησης του ιξώδους προς την αντίστροφη κατεύθυνση, γεγονός που δεν ευνοεί το πάχυνση των φέτων. Ταυτόχρονα, επηρεάζει επίσης την απομάκρυνση του ακεταλδεΰδη στις φέτες, επηρεάζοντας έτσι την περιεκτικότητα σε αλδεΰδη των φέτων, αλλά η αντίδραση πολυμερισμού είναι πολύ πολύπλοκη, και η ανάλυση της επίδρασης των μικρών μορίων στο άζωτο στην περιεκτικότητα σε ακεταλδεΰδη πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω.
(3) Σημείο δρόσου του συστήματος αζώτου
Σε υψηλές θερμοκρασίες, τα μόρια νερού τείνουν να υδρολύουν τα μακρομόρια πολυεστέρα και επηρεάζουν την ποιότητα του προϊόντος. Επομένως, στην παραγωγή στερεάς φάσης πολυσυμπύκνωσης, είναι απαραίτητο να ελέγχεται το σημείο δρόσου του συστήματος αζώτου, δηλαδή να ελέγχεται η περιεκτικότητα του συστήματος αζώτου σε μόρια νερού. Για τις συσκευές BUHLER, απαιτείται το σημείο δρόσου του αζώτου να είναι κάτω από -30 βαθμούς, ενώ για τις συσκευές SINCO απαιτείται να είναι στους -40 βαθμούς.
Συμπερασματικά
Όταν χρησιμοποιούνται κόκκοι βαθμού PET φιάλης ως υλικά συσκευασίας, οι κύριοι δείκτες ποιότητας περιλαμβάνουν τις εξής πτυχές: ποιότητα εμφάνισης, μηχανικές ιδιότητες, ιδιότητες επεξεργασίας, άοσμο και ασφαλές για την υγεία, ενώ πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα των φέτων είναι επίσης πολύπλοκοι. Οι κύριοι παράγοντες είναι αρκετοί από τις παραπάνω αναλύσεις. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις του χρήστη, η βασική σύνθεση των φέτων, η διαδρομή διεργασίας και οι συνθήκες παραγωγής μπορούν να ρυθμιστούν για να προσαρμοστούν οι παραπάνω δείκτες και να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της αγοράς. Και να γίνει η προετοιμασία για την τοπικοποίηση της παραγωγής SSP.
EN
